Bywa tak, że wspinając się treningowo, robiąc liczne powtórzenia i patentowania jednej drogi, dochodzisz do momentu, że jesteś już pewien / -a każdego chwytu i ruchu, i postanawiasz pociągnąć kolejne RP. Załóżmy, że siły i wytrzymałości starcza z zapasem na poprowadzenie. Wiążesz się do liny, startujesz, a tu zaczynają ci drgać mięśnie, jakoś nagle jest mniej energii i płynności w ruchach, zapomina się o kluczowych, wyuczonych przechwytach, oddech staje się płytszy i szybszy, albo zanika w ogóle... Do tego mętlik w głowie i niepokojące myśli, że zaraz odpadnę, będzie wielki lot nad kukułczym gniazdem, a znajomi wspinacze wezmą mnie za mięczaka. Wszystkie te reakcje są reakcjami stresowymi na sytuacje działania pod presją wyniku. To samo może się dziać na zawodach. Przeważnie jest tak, że na ścianie treningowej wychodzi dużo lepiej niż na zawodach, no chyba że ktoś jest nisko reaktywny i potrzebuje dużo bodźców i stresorów, aby spiąć pośladki i zrobić swój peak performance. Narzędziem do zwalczania reakcji spowodowanych zbytnim napięciem są przeróżne techniki relaksacyjne, prócz technik poznawczych (dialog wewnętrzny, przeniesienie uwagi itp.). Te wymagają jednak dłuższego treningu. Najlepszą metodą do zastosowania tuż przed robieniem drogi jest technika prawidłowego oddychania przeponowego. Nie można się tego nauczyć w jeden dzień, należy to ćwiczyć zgodnie z instrukcjami zawartych w dobrych książkach (Spokojny oddech, Oddech, który leczy) albo pod okiem psychologa. Świadome napinanie i rozluźnianie mięśni ma również działanie obniżające napięcie psychofizycznego. Wiedząc jak to jest, gdy masz rozluźnione mięsnie, możesz je szybko zregenerować nawet podczas wspinaczki, kiedy strzepujesz bułę. Uwalniasz wtedy większe pokłady energii, doprowadzasz więcej tlenu i krwi do mięśnia, po prostu „Mocy Przybywaj!”
Stan relaksu jest bardzo przydatny, a nawet pożądany po każdym treningu, wspinaniu rekreacyjnym czy zawodach. Do relaksacji służą trochę dłuższe techniki, np. Relaksacja progresywna Jacobsona, Trening autogenny Schulza, medytacja, Biofeedback.
O tym wszystkim można przeczytać (z konkretnymi przykładami ćwiczeń) w dostępnym już w sprzedaży wrześniowym numerze GÓR.

Podsumowując: Jakie są korzyści płynące z relaksu? Usuwa zmęczenie i skutki stresu, regeneruje mięśnie po wysiłku fizycznym, redukuje kwas mlekowy w mięśniach, łagodzi różne dolegliwości, zapobiega kontuzjom, uczy prawidłowego napięcia mięśni, po wyjściu ze stanu relaksu organizm jest przygotowany do działania. Zwiększa i oszczędza energię wewnętrzną, wyzwala wiarę w siebie, wprowadza w dobry nastrój i uczy lepszego rozumienia siebie.

autor zdjęcia: Grześ Gawryszewski