Skoncetnruj się!

Do utraty koncentracji może dojść gdy wspinacz jest albo za bardzo zrelaksowany, a tym samym zdemotywowany łatwością drogi, wtedy to po głowie krążą myśli nie związane z potrzebnym ruchem w danej chwili i dochodzi do tak zwanych głupich błędów. Z drugiej strony zbyt duże pobudzenie (podwyższony tonus mięśniowy, szybki oddech) i przemotywowanie ( zwłaszcza zewnętrzne) również doprowadza do braku skupienia na kolejnych ruchach. Dlatego też do odpowiedniej koncentracji potrzebny jest optymalny poziom pobudzenia, który można osiągnąć np. po treningu relaksacyjnym. Koncentracja to skupienie się na chwili obecnej i harmonii tym co umysłowe i fizyczne, czyli myśl o  ułożeniu palców jest jednoznaczna i niemalże jednoczesna z fizycznym ułożeniem tych palców. Koncentracja to  zaabsorbowanie teraźniejszością bez myśli i emocji związanych przeszłością i przyszłością, czyli nie martwisz się że wyjedziesz na mięczaka gdy weźmiesz blok, albo że zrobiłeś sąsiednia drogę, która była łatwiejsza, to dlaczego nie można zrobić tej?

          Koncentracja wiąże się z głęboką świadomością własnego ciała, dokładnym odczuwaniem bodźców płynących z każdego mięśnia i ścięgna, wiedzą że mogę tyle wytrzymać przy ciężkiej wpince lub wykonać ostatni skok do końcowej klamy. Dobra koncentracja pomaga w podejmowaniu właściwych decyzji i polepsza wykonanie. Koncentracja na odpowiednim określonym działaniu we właściwym czasie wspomaga zarówno proces nabywania nowych umiejętności technicznych na panelu jak i potem wykorzystanie ich na startach na zawodach czy robienie OS i RP w skałach.

         W sporcie z powodzeniem  wykorzystywany jest model uwagi Nideffera oparty na dwóch wymiarach koncentracji: ukierunkowaniu i zakresie. Uwaga podzielona została na szeroką zewnętrzną, wąską zewnętrzną, szeroką wewnętrzną oraz wąską wewnętrzną. W zależności od potrzeb technicznych oraz indywidualnych  wykorzystuje się i ćwiczy poszczególne rodzaje. We wspinaczce sportowej najczęściej używana jest uwaga

 wąska zewnętrzna lub wąska wewnętrzna. Zewnętrzna to skupianie się na określonym celu, na konkretnych chwytach i stopniach, wiążąca się z umiejętnością odcinania się od bodźców przeszkadzających ( myśli negatywnych, lęku przed odpadnięciem). Istotne jest prawidłowe przerzucanie uwagi z jednego obiektu zewnętrznego na drugi. Dobra uwaga wąska wewnętrzna Zdolność koncentrowania się na jednej myśli lub odczuciu i pozostawianiu przy niej ( np. utrzymywanie pozytywnych myśli na dynamicznym skoku do klamy) To zwiększona świadomość odczuć kinestetycznych płynących z własnego ciała.

Przydaje się w odpowiedniej ocenie własnych sił i wytrzymałości przy dłuższych drogach czy wielowyciągówkach, a także przy każdym konkretnym ruchu wspinaczkowym.

Przykładowo zamieszczam krótkie ćwiczenie.

Ćwiczenie ( wąska wewnętrzna)

Stań z rozszerzonymi nogami i ugnij lekko kolana, usta powinny być lekko otwarte

Zrób wdech powoli, zrelaksuj klatkę piersiową, szyję i ramiona

Zrób wydech, zrelaksuj brzuch i gardło.

Wyobraź sobie linię od czubka głowy do dołu, dzielącą Cię na dwie części, i taką samą linie z jednej strony do drugiej, z lewej do prawej twojego ciała.

Znajdź punkt gdzie przecinają się te linie, powyżej twojego pępka.

Wyobraź sobie , że to świecący punkt.

Teraz zrób 5 głębokich oddechów koncentrując się tylko na tym świecącym punkcie gdzie przecinają się te dwie linie.

Zgłębienie tematu i więcej ćwiczeń znajdziesz w zeszłorocznych grudniowych Górach.

Powodzenia!

zdjecie: Grześ Gawryszewski